شیمی صابون ها و شوینده ها

ابزار ما را برای از بین بردن مشکلات امتحان کنید

سیستم عامل را انتخاب کنید یک برنامه طرح ریزی را انتخاب کنید (به صورت اختیاری)

مشکل خود را توصیف کنید

iStock_000011156673_ دو برابر در شوینده های لباسشویی امروزه ، آنزیم هایی مانند پروتئازها و آمیلازها برخی از مواد فعال هستند. در ایالات متحده ، در حال حاضر حدود 50٪ مواد شوینده مایع ، 25٪ مواد شوینده پودری و تقریباً تمام مواد افزودنی سفید کننده پودر شده حاوی آنزیم هایی هستند که به شکستن لکه هایی کمک می کند که پاک کردن آنها با استفاده از سورفاکتانت های معمولی به سختی انجام می شود. لکه های مبتنی بر پروتئین به طور سنتی از بین سخت ترین لکه ها هستند. پروتئین ها می توانند به عنوان عوامل پیوند دهنده طبیعی قوی عمل کنند که باعث می شود انواع آلودگی ها سرسختانه به الیاف نساجی بچسبند. هر کسی که می خواهد لکه های خون را بشوید می تواند این اثر را گواهی دهد.

مواد شوینده چگونه کار می کنند

صابون برای تمیز کردن مفید است زیرا صابون است مولکول ها هر دو آب دوست end ، که در آب حل می شود ، و همچنین a آبگریز end ، که می تواند چربی را حل کند و چربی ها مولکول ها. گرچه چربی به طور معمول به پوست یا لباس می چسبد ، اما مولکول های صابون می توانند تشکیل شوند میسل ، که ذرات چربی را احاطه کرده و اجازه می دهد تا آنها در آب حل شوند. با استفاده از آب صابون ، روی سطح آلوده اعمال می شود و ذرات را به طور مثر در خود نگه می دارد کلوئیدی تعلیق بنابراین می توان آن را با آب تمیز شستشو داد. بخش آبگریز (ساخته شده از یک طولانی هیدروکربن زنجیره ای) خاک و روغن را حل می کند ، در حالی که انتهای یونی در آب حل می شود. بنابراین ، به آب این امکان را می دهد تا مواد محلول در حالت عادی توسط توسط حذف شود امولسیون سازی . به عبارت دیگر ، در حالی که به طور معمول روغن و آب با هم مخلوط نمی شوند ، افزودن صابون باعث می شود روغن ها در آب حل شوند و باعث شستشو شوند.

اندکی تاریخچه

اولین ماده شوینده بدون شک آب بود. پس از آن ، روغن ها ، مواد ساینده مانند شن و ماسه مرطوب و خاک رس مرطوب. قدیمی ترین ماده شوینده شناخته شده برای شستن پشم است ادرار کهنه . (اکنون این همان چیزی است که من آن را تمیز کردن می نامم!) مواد فعال کننده سطح مواد شوینده دیگر از آنجا آمده اند صفرا گاو … لذیذ!

اثرات شوینده برخی سورفکتانتهای مصنوعی در سال 1913 توسط A. Reychler ، یک شیمی دان بلژیکی مشاهده شد. اولین شوینده موجود در بازار که از این مشاهدات استفاده کرد نکال بود که در سال 1917 در آلمان فروخته شد تا کمبود صابون جنگ جهانی اول را برطرف کند. شوینده ها تا زمان جنگ جهانی دوم عمدتا در صنایع مورد استفاده قرار می گرفتند. در آن زمان تحولات جدید و بعداً تبدیل نیروگاه های سوخت هواپیمایی ایالات متحده به تولید ، که در شوینده های خانگی استفاده می شود ، باعث رشد سریع استفاده خانگی در اواخر دهه 1940 شد. در اواخر دهه 1960 مواد شوینده بیولوژیکی ، حاوی آنزیم هایی که برای حل لکه های پروتئینی مانند تخم مرغ مناسب ترند ، توسط Procter & Gamble در ایالات متحده آمریکا معرفی شدند.